කවුරුවත් දන්නැති සමහරක් දා හඳත් පොළොවට ඇදෙනවා පුර එළිය නැතුවත් දවල් වරු වල ඉසිති ජය සිඹ නිවෙනවා එහෙම දවසට හඳ හාවී ප…

ගිම්හාන සෘතුවේ සීතල රැයක නොස්ටැල්ජියානු කවියක හමු වූ උතුර උතුරා පෙණ නගින දුඹුරු පැහැ බීර ඔඩම …   බැල්මෙන්…

හැමදාම මහ උදේ එකවගේ පෑයූ බිඳක්වත් අඩු නැතිව රැස් ලලා කීදූ එකෙක් කවදා වෙත්ද ආදරෙන් බලපූ ඉරක් හින්දා හොඳයි.. දුක් කන්ද වි…

සඳත් නැති රෑ.... තරු නෙතක් වත් නොමැති දා... කලුවරම අහසක වුණත්... දුක අසාගෙන තුනී කරගෙන... කළුව තුල දුක නිදන් කර හිඳ..…

ඔබ එහෙම හිතුවාට .... ආස නැතුවා නෙවෙයි සං, මං....   හරිත සුව මිටියාවතක... කොළ පාට මීදුමක .... දෑත් විහිදන් ද…

ඉඳහිටෙක පොද වැස්සේ තෙමුණාට .... ගිණි ගහන කතරකට සෑහෙන්න පුලුවන්ද...? කපකට පසු වහින මේ හාදු “අක් වැස්ස”... වාන් බ…

කවියෝ කවි කීවාට කලා සොළසම හැඳින.... පුර හඳක් දවසකට සඳ එළිය ආදරේ පෙරුවාට... ඇස් රැසින් අඩවන්ව වැසුනාට .... ලෝකෙටම පෙනෙන්…