මතින් අඩවන් බමන ඇස අග දුවන නවතින පුදුමැතී විරහ සැර පිරි දුක් ඔඩම් වල හිනාවෙන නිල් ඇස් ඇතී කඳුළු බිඳුවක බර දැනෙන ව…

පාර පෙන්වන සමහරක් තරු අතරමඟදී මිය ඇදී කඩා වැටිලත් එවනවා එළි සදාතන ප්‍රේමෙක හැටී ආදරය පුරවාපු නැවකුත් තරු ලකුණකට ඉරණම …

බැමි ලෙහා ගෙන නුඹම ගිය පසුත් මගෙ හිතේ හිනාවක් ඉඳහිටක නැත්තෙමත් නෑ ලඳේ වැහි බිඳක් වත් නැතිව වියලුනත් දස අතේ ඉඳ…

කොළඹ අහසට හොරා පෙම් පාට තවරලා ආදරේ පිරුණු ඇස් හදවතේ දියකලා සිහින සේරම අරන් කොහේදෝ හැංගිලා නින්ද නැති ඇහි දාර හැම රෑම…

වසන්තය අවසනක ඉඳහිටක මල් පිපෙන අවාරෙක තුත්ඉරි මල් මිටක ආදරේ පැන් ඉසන් හවසකට මිහිර ගෙන එද හැකියි නම් සොඳුර එක දවසකට ප්‍…

ඔබ මොබ හැමතැනම.... ඔබ...   බලන බලන’ත... නුබ ගැබෙත් නුඹ .....   සිහින , ඔබ ඔබ... සුවඳ ඉඹ ඉඹ...   සබඳ ඔබ මම ... මතක…

මතක වීදුරු හිස් වෙවී තව තවත් තනියේ එබෙනවා ආල සිතුවම් පාට කල අත් බොඳ වෙලා තව පෙනෙනවා කඳුළු වඩියක පතුල දුටුවත් නොනැවත…

ප්‍රේමයක් කියන්නෙම හිස් තැනක් නැති එකය වෙහෙසකර චලන වල රිදුම් පිරිලන එකය අතොරක් නැතිවම ම හාදු මල් පිපි එකය තැනක් නොතැනක්…

කවුරුවත් දන්නැති සමහරක් දා හඳත් පොළොවට ඇදෙනවා පුර එළිය නැතුවත් දවල් වරු වල ඉසිති ජය සිඹ නිවෙනවා එහෙම දවසට හඳ හාවී ප…

අඟව අඟවා තුටු සිනා කැන් හිනාවෙන හේතු සඟව සඟවා කඳුළු කැටි බිම දමන්නැති හේතු පොඟව පොඟවා හැඟුම් මතකෙට නඟන්නැති හේතු අවුල…

අපට අප නැති තනිය ඉස්සර පාලු හිස් අහසේ ලියා වළාකුළු ඔක්කෝම අරගෙන වැස්ස මැව් ඒ ඇස් ඔයා පාලු අහසට හඳත් අරගෙන ආදරෙන් කවියක…

ආදරෙ කවුරුන්ද සඳ නිදන අමාවක දාට ලෝකෙම ආදරෙයි හඳ පිරෙනා පුරහඳ දාට සඳ රැස් හාත්පස පිරුණත් එක දවසකට එදා සිටන් අත වනනවා …

හාවියේ ඇස් කොණක දිදුළන අහිංසක බැල්මක් දිගේ ඔබ පුදා ගිය සෙනෙහසේ මල් හැලී පොඩිවී ගොස් තිබේ නඟිනවිට මඟ ඇදවැටෙද්දී ජීවිතය…

ගිණි වැදී හිත් මලට.. ඝන රෑම එළි කරන් බුර බුරා නැගෙන ගිණි .... වහ වහා පෙගෙන්නට .... පිනුයෙමි.... අනෝරා වැස්සකට.... පිප…

සොඳුර නුඹ කිව්වාට ආදරෙන් "මේක මහ වැරද්දක්" ප්‍රේමියේ හද මැරී නතරවුණ ඔරලෝසු කටු දෙකක් දවසකට දෙපාරක් කියනවා න…

කටුවක් ඇනී හදපතුලේ රිදුමි දිදී වසර ගණන් දුක් වින්දෙමි දුකින් තැවී සුවපත් වෙන්න සුමුදු මලක් නොසෙවීමී ඔබ ආදර නියඟින් පා…

ආදර මතක වල සැමරුම් හදේ ඇනී ඉරිලා ගියපු මල් පෙති හදවතක් වෙතී උතුරා ගලන ආදරයෙන් ඇසම වැසී නිදි නැති තව රැයක් එලෙසි…

වැහි දාර පවා ඇන ඇන හිල් කරනකොට පතක් වුණත් ආදරයෙන් හංගනවා කඳුලු කැට අවු කිරණ නැතිව බැරිමුත් මල් පළඳන්ට වැට බඳි…