Showing posts with the label කවිShow all
ඒ තමයි අපි වැඩුව ප්‍රේමේ
ඉඳහිටක කටු අතර පතොක් මල් බෝ පිපේ
අකුරු වත් අත ගාල යනවදැයි කියන්න
වසත් මල් ආයෙමත් පිපෙනු ඇත
ඔබ මොබ...  හැමතැනම...  ඔබ...
තෙත තවම දෙකොපුල තියෙනවා
අහසකට පෙම් කරපු මිනිහෙක්
රිදුම් එමමයි අම්මපල්ලා
හඬපු තනි අඳුරු රැයවල් මතකයිද එදා
ප්‍රේමයක් කියන්නෙම හිස් තැනක් නැති එකය
සඳ රේණු වැස්සක තෙමෙනු මට පිං මදි ඇතී...
ප්‍රේමී.....!
වළාකුළු ඔක්කෝම අරගෙන වැස්ස මැව් ඒ ඇස් ඔයා
වැට බඳිනු හැකිද හිතක කැවෙන ප්‍රේමයට
නුඹට පහසුම දිනක ඇවිත් ගොඩගන්න
කට්රොලක් ඇහැරිලා කලුවරම අළුයමක
නුඹ මතම  මියෙන්නෙමි.....
Load More That is All

Ad Code

Responsive Advertisement